duitsch taalgeleerde en mytholoog, geb. 1812 te Koningsbergen, studeerde te Berlijn en werd vervolgens geplaatst bij het gymnasium te Keulen, bij hetwelk hij in 1856 den titel van hoogleeraar verkreeg. Voor de vergelijkende taalkunde en de vergelijkende mythologie der indo-germ. volken heeft K. zich hoogst verdienstelijk gemaakt.
Hij was de eerste europ. geleerde, die, na de verschijning der Rigveda van Rosen (1838), beproefde een overzicht te geven van het eigendommelijke van de taal der Veda’s. Hoogst belangrijk is zijn geschrift Zwr attesten Geschichte der indogerman. Vöïker (Berl. 1845). Een nieuw vak van studie, de vergelijkende mythologie, werd door K. in het leven geroepen, en in meerdere kleine geschriften heeft hij de verwantschap aangewezen tusschen de mythen der Indiërs met die der Grieken en Romeinen, der Germanen en Slawen. Ook voor het onderzoek der duitsche mythen en sagen heeft K. veel voortreffelijks geleverd. Hij overl. 5 Mei 1881.
