in het verzekeringswezen: het overlaten (abandonneeren) van verzekerde schepen of goederen aan den verzekeraar, die dan verplicht is binnen 6 weken het bedrag der verzekering uit te keeren. Dit kan volgens ons W. v.
K. (behoudens de daar gemaakte nadere bepalingen) plaats hebben ingeval: van schipbreuk, van stranding met verbrijzeling, van onbruikbaarheid door zeeschade, van vergaan of bederf door zeeramp, van opbrenging of aanhouding door een vreemde mogendheid, van aanhouding door de Nederlandsche regeering na het begin der reis. De verzekerde is bij liet doen van A. verplicht, alle verzekeringen op te geven, welke hij op het verzekerde goed gedaan heeft of last heeft gegeven om te doen en de bodemerij, welke, met zijn weten, op het verzekerde schip of goed aangegaan is. Ook moet bij het doen van A. door den verzekerde opgaaf worden gedaan van wat hij tot redding van het verzekerde schip heeft verricht. Het A. kan niet gedeeltelijk of voorwaardelijk worden gedaan. Indien schepen niet voor hun vol bedrag zijn verzekerd, en de verzekerde zelf alzoo voor een gedeelte gevaar heeft geloopen, strekt het A. zich niet verder uit, dan tot het beloop van het verzekerde, in evenredigheid van het niet verzekerde gedeelte. Het A. volgens de voorschriften van de wet gedaan zijnde, behoor en de verzekerde voorwerpen aan den verzekeraar, te rekenen van den dag van de beteekening van het A., behoudens het zooeven genoemde niet-verzekerde deel.
Indien de tijd van betaling niet bij de overeenkomst bepaald is, moet de verzekeraar zes weken, nadat het A. is beteekend, het bedrag der verzekering, benevens de kosten van het A., betalen. Na dien tijd betaalt hij ook de wettelijke interessen.
