ZENUWACHTIG, bn. bw. (-er, -st), als eene zenuw; zenuwachtige draden; (ook) met een licht aangedaan zenuwgestel, nerveus: zenuwachtig meisje; zenuwachtig spreken. ZENUWACHTIGHEID, v. chronische toestand van prikkelbare zwakte van het zenuwstelsel.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
