WOLFSKUIL, m. (-en), kuil waarin men wolven vangt;
— (vestingb.) wolfskuilen, trechtervormige putten waarin aangepunte palen, aangelegd onder het bereik van het geweervuur vóór eene versterkte stelling;
— sloot of kuil aan ’t einde van een park, laan of tuin om den ingang te beletten, zonder ft uitzicht te belemmeren.