VOORBIJGANG - m. (-en), het voorbijgaan; (sterrenk.) het verschijnsel dat eene der binnenplaneten, Mercurius of Venus, zich in hare loopbaan juist of bijna juist tusschen de aarde en de zon bevindt, zoodat de planeet, met hare niet verlichte helft naar ons toegekeerd, als eene kleine, ronde, scherp begrensde vlek van het Oosten naar het Westen over de zonneschijf trekt, ook overgang en vroeger doorgang geheeten;
— met voorbijgang van. '