Ordonnantie - v. (-s, ...tiën), verordening, voorschrift: koloniale ordonnantie. algemeene verordening door den Gouverneur-Generaal, de Raad van Indië gehoord, afgekondigd; (godg.) dat is in strijd met de ordonnantiën Gods, dat is in strijd met de voorschriften van God;
— het ordestellen op het een of ander; (gemeenz.) wat eene ordonnantie heeft-ie op zijn lijf, wat eene drukte, wat een praats heeft hij, wat wil hij alles regelen;
— bevelschrift; aanwijzing tot betaling op een lands- of gemeente-ontvanger; dienstwacht van officieren; (w. g.) (geneesk.) recept, voorschrift;
— (teek., beeldh. enz.) opvatting, schikking.