(schoot om, heeft en is omgeschoten), doen omvallen door er tegen aan te schieten : na een langdurig kanonvuur heeft men eindelijk de muren omgeschoten;
— (zeew.) een touw (een end, een kabel) omschieten, de kringvormige bochten, waarin een touw tot een pak is gemaakt, anders schieten, zoodat de binnenste dier bochten tot de buitenste worden en omgekeerd;
— plotseling en haastig om iets heen komen : wat komt gij daar onbesuisd den hoek omschieten !;
— (van den wind) plotseling van richting veranderen.