Lubberig bn. bw. (-er, -st), niet glad, niet effen, met bobbels of plooien dat kleed ligt lubberig, is niet strak gelegd;
— die japon zit lubberig, niet glad, met plooien;
— met de vochtigheid worden die landkaarten lubberig; die gordijnen hangen lubberig, met bobbels of plooien.