Krielen (1)

betekenis & definitie

Krielen (krielde, heeft gekrield), wemelen, krioelen, in groote menigte zich bewegen: het krielt er van wespen; de kaas krielt van mijten;

— (fig.) dit opstel krielt van fouten, is vol fouten. KRIELING, v. het krielen, krioelen, gekrioel, gewriemel.