GELIJKE, m. en v. (-n), persoon die iem. evenaart in rang, stand of macht, in bekwaamheid of talent enz. met zijne gelijken omgaan; uwe gebreken hinderen niemand: noch uwe meerderen, noch uws gelijken, en minst van al uwe minderen;
— al is Jan Pieters dood, daar leeft nog zijns gelijke, al is een der wakkerste strijders gevallen, er blijven nog kloeke mannen ter verdediging des vaderlands over;
— zijns gelijke niet hebben (of vinden), door niemand geëvenaard worden;
— (w. g.) kwade wijven zijn zonder gelijken, er is niets ergers dan een kwaad wijf;
— (w. g.) roer den duim bij uws gelijken, als gij wat uit uw duim wilt zuigen, ga dan bij een ander, maak dat een ander wijs.