GEDUURZAAM, bn. bw. (w. g.) ergens niet geduurzaam zijn, het er niet kunnen uithouden, er rust noch duur hebben; voortdurend, aanhoudend, gedurig;
— duurzaam wie iets geduurzaams zoekt, die heff ’ zijn hart omhoog;
—, bw. (w. g.) bij voortduring is het niet wonderlijk dat alles zoo geduurzaam samenloopt, om mij in deze reis te vervolgen ?