GEDOENTE, o. de gewone wijze van doen of bezig zijn; de bezigheden of het bedrijf, waaraan men gewoon is in zijn eigen gedoente, in zijn eigen gewone bezigheden, in zijn eigen doen; (bij uitbr.) men kan niet in de stad gaan, zoo als men buiten in, zijn eigen gedoentetje (pakje, plunje) loopt;
— (w. g.) drukte, opschudding, beweging, getier: wat een gedoente!;
— iemands zaak, nering of bedrijf, met inbegrip van de gebouwen, den grond en al wat tot de uitoefening of het drijven er van vereischt wordt, gedoen, doen die boer zit hier in een goed gedoente; (Zuidn.) die brouwer wint veel geld met zijn gedoente; (Zuidn.) die suikerfabriek is een gedoente dat veel geld gekost heeft;
— (Z. A.) iets wat buitengewoon groot en zwaar is, gevaarte.