DELICAAT, bn. bw. (...cater, -st), lekker, smakelijk; dat eten is delicaat; verfijnd genot gevend; teer, gevoelig, zwak eene delicate constitutie hebben;
— eene delicate taak, die veel kieschheid vereischt;
— iets delicaat behandelen;
— een delicaat punt, kiesch, netelig.