BUIGINGSUITGANG, m. (-en), (taalk.) de klanken of letterteekens, die aan den stam der veranderlijke rededeelen worden toegevoegd ter aanwijzing der spraakkunstige betrekking;
...VORM, m. (-en), woordstam + buigingsuitgang.
Gepubliceerd op 01-09-2018
betekenis & definitie
BUIGINGSUITGANG, m. (-en), (taalk.) de klanken of letterteekens, die aan den stam der veranderlijke rededeelen worden toegevoegd ter aanwijzing der spraakkunstige betrekking;
...VORM, m. (-en), woordstam + buigingsuitgang.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: