BRANDMERK, o. (-en), ingebrand merk op kisten en vaten;
— schandmerk met een gloeiend ijzer op het lichaam (meest op den linkerschouder) eens misdadigers gedrukt: T. F. travaux forcés; T. P. travaux perpétuels;
— (fig.) schandvlek door misdaad op zich geladen; ook dat heeft een brandmerk op hem gedrukt, heeft hem zeer verdacht gemaakt.