BONGEL, m. (-s), een stuk ijzer of hout dat met een beugel om den poot van een in de weide loopend paard gedaan wordt, om het in zijne bewegingen te belemmeren; vgl. blok; (gew.) hij heeft een bongel aan het been, hij is getrouwd.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
