BETUIGEN, (betuigde, heeft betuigd), te kennen geven, uitdrukkelijk verklaren; (door woorden) 1verzekeren; getuigenis geven van iets zijn leed betuigen; iem. zijne vriendschap betuigen. BETUIGING, v. (-en), betuigingen van vriendschap.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
