BEENBREUK, v. (-en), (heelk.) breking van het been; men onderscheidt onvolkomen en volkomen beenbreuk, enkelvoudige en meervoudige (wanneer het been op meer dan eene plaats gebroken is); is het been verbrijzeld, dan noemt men de beenbreuk eene splinterbreuk.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
