AFRIJMEN, (rijmde af, heeft afgerijmd), (een dichtwerk in rijmende verzen) voltooien, geheel en al berijmen : min of meer schertsende uitdrukking, met minachting gezegd, waar het de verzen van een ander geldt, of met bescheidenheid, waar men van zijn eigen werk spreekt: na veel zwoegen heeft hij eindelijk zijn verjaarvers afgerijmd;
— veel verzen rijmen : in dat genootschap is al heel wat afgerijmd. AFRIJMING, v.