Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Wis

betekenis & definitie

bn. bw. (-ser, -t),

1. zeker, stellig, gewis: geen schutter, die wisser trof dan hij (Staring); de wrede kwaal, die langzaam moordt, als sluipend gif, en wis, als ’t grievend staal (De Génestet); iern. van een ivisse dood redden; wel wis en zeker doe ik dat:
2. (gew.) precies, secuur ;
3.(gew.) veilig, vertrouwd.

< >