Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Weggooien

betekenis & definitie

(gooide weg, heeft weggegooid), van zich gooien, neer of ergens in gooien om zich er van te ontdoen : oud papier weggooien ; die bloemen zijn verflenst, gooi ze nu maar weg ; — (oneig.) geld (aan iets) weggooien, nutteloos besteden ; dat is weggegooid geld, dat levert niets op ; — (fig.) van zich werpen, afwijzen: u moet dit zo niet weggooien, het is wel waard, dat u er over denkt; — verachten ; — iets ver weggooien, er niets van willen weten; zichzelf weggooien, handelen zonder om eigen waarde of waardigheid te denken ; men kan zichzelf toch niet weggooien, men dient zijn gevoel van eigenwaarde te bewaren.

< >