WALDHOREN, m. (-s),
1. eig. jachthoren ; koperen blaasinstrument zonder ventielen met een zachte, aandoenlijke toon ;
2. geknakte scheut van een grove den, die later weer rechtop is gegroeid.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: