bw. van modaliteit om iets sterk te bevestigen, voorzeker, stellig: voorwaar, ik zeg u; dat is voorwaar geen gering bedrag. VOORWAARDE,
v. (-n), beding, vooraf gestelde beperkende bepaling, datgene van welks vervulling afhangt of men zich tot iets bereid verklaart, of iets mogelijk is of plaats kan hebben, of die de wijze daarvan bepaalt: iets als voorwaarde stellen; ik sta het u toe, onder voorwaarde dat...; op voorwaarde dat; huwelijkse voorwaarden (zie bij H) ; — noodzakelijke, beslissende voorwaarden ; — dit verschijnsel vindt alleen plaats als de volgende voorwaarden vervuld zijn, als de genoemde omstandigheden aanwezig zijn; — (rechtst.) toekomstige en onzekere gebeurtenis waarvan een verbintenis afhankelijk is gesteld: de voorwaarde is vervuld.
