(verbijsterde, heeft verbijsterd), van het spoor, van streek brengen, de zinnen verwarren: de liefde heeft haar hoofd verbijsterd; voorspoed heeft hem verbijsterd; — het teg. deelw. als bn. en bw.: dat is verbijsterend ; verbijsterend knap.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
