v.,
1. de handeling van toewijzen: bij toewijzing van de eis; toewijzing van de kinderen aan een derde is verboden; — verkoop bij toewijzing; openbare toewijzing; — (effectenhandel) het bekend maken aan inschrijvers op nieuwe aandelen welk deel van hun inschrijving hun is toegekend; — de toewijzing van de dienstplichtigen aan de onderdelen van land- en zeemacht;
2. (-en) wat toegewezen wordt, toegewezen hoeveelheid: in deze tijd van schaarste en distributie zijn de toewijzingen gering;
3. formulier waarbij iets toegewezen wordt: de toewijzingen die men van de distributie ontvangt.