bn.,
1. (van een zaak) toegerekend kunnende worden; inz. bij juristen van een daad waarvoor iem. verantwoordelijk kan worden gesteld: deze daad is minder toerekenbaar;
2. (van een persoon) in een zodanige toestand verkerend dat hem zijn daden kunnen worden toegerekend; geestelijk normaal (sommige juristen spreken in deze bet. van toerekeningsvatbaar): is hij wel helemaal toerekenbaar?
