(tinkte, heeft getinkt),
1. een kort, fijn en scherp geluid voortbrengen: hij tinkte met zijn mes aan zijn glas; van de Dam tinkt het carillon van twaalf;
2. een cent of iets dergelijks tegen een muur enz. werpen met het doel om de cent van zijn medespeler zo nabij te komen, dat men die cent wint; in andere streken noemt men dit spel slagduitje spelen, tinkelen, pleien.
