(kaatste terug, heeft en is teruggekaatst),
1. (overg.) (van een toegeworpen of toegeslagen bal en derg.) hem, voordat hij op de grond valt, gewoonlijk door een slag, doen weerkeren naar het punt van uitgang : de bal terugkaatsen ; ook fig.: de spreker van repliek dienen;
2. (overg.) (nat.) de voortgang van iets, volgens bep. wetten, doen plaatsmaken voor een beweging in veranderde richting : de biljartbanden kaatsen de ballen terug ; het licht dat op een glad oppervlak valt wordt teruggekaatst; het geluid dat teruggekaatst wordt doet de echo ontstaan;
3. (onoverg.) (van een zaak die tegen iets aan gekomen is) van richting veranderen : de slagen van de donder kaatsten honderdvoudig in de bergen terug.
