I. TENDER
(Eng.), m. (-s),
1. (spoorw.) wagen achter of een geheel uitmakend met een locomotief, waarop steenkolen en water meegevoerd worden;
2. (mar.) hulpschip bij een vlootonderdeel: de tender vervoert reservedelen, brandstof, munitie enz.;
3. havenstoomboot die passagiers en bagage van een op de rede of in de haven liggend schip afhaalt, of van de wal naar boord brengt.
II. TENDER (Eng.), v., (handel) bij een emissie van effecten: wijze van inschrijving met gesloten briefje» die de geboden koers vermelden, waarna aan de hoogstbiedenden wordt toegewezen.
