Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Tacitus

betekenis & definitie

PUBLIUS CORNE'LIUS —, Romeins geschiedschrijver (± 54—dr 117 n. C.), gehuwd met een dochter van Agri'cola, in 97 consul; bevriend met Plinius de Jongere.

Hij schreef een biografie van zijn schoonvader, een verhandelingov er de redekunst {De Oratore; hij was een zeer knap advocaat), over het oude Duitsland en zijn bewoners (Germania) en twee grote geschiedwerken: d’Histo'riae, de geschiedenis van zijn eigen tijd van Galba tot Domitianus in 14 boeken, en de Anna'les, van de dood van Augustus tot aan die van Nero in 16 boeken, beide slechts gedeeltelijk bewaard. Zijn historische opvatting is politiek en psychologisch, zijn taal sterk gestyleerd en gedrongen. P. C. Hooft heeft in zijn Nederlmulsche Historiën de stijl van Tacitus nagevolgd.

< >