(Lat.), m. (-s, -en),
1. (wisk.) deel van een cirkelvlak dat door een cirkelboog en twee stralen wordt ingesloten; — bolvormige sector, meetkundig lichaam dat ontstaat door een cirkelsector om een der begrenzende stralen te laten wentelen.
2. voorwerp in de vorm als onder 1.
3. afdeling van een gebied waarover zekere bemoeiingen zich uitstrekken of waarbinnen bep. handelingen plaats vinden: de kust is in vijf sectoren verdeeld; een rustige sector van het front.
4. hij die secties verricht.
