bn. (-er, -st),
1. min of meer rot, tot bederf overgaande; — (fig.) corrupt, bedorven.
2. (plat) smerig, lam, ellendig, gemeen: rottig weer; rottige kerels; dat staat je rottig; (veroud., gew.) hij is lang niet rottig, hij is erg gevat, met hem moet je voorzichtig zijn; — een rottige honderd gulden, geringschattend gezegd.
