bn. bw. (-er, -st),
1. rommeling in de ingewanden hebbend : rommelig in de buik;
2. niet ordelijk, waar alles door elkaar ligt: het ziet er erg rommelig uit; een rommelig huishouden; — het is rommelig in de stad, er is veel volk op de been en het is rumoerig, wanordelijk; — die roman is rommelig, niet met zorg gecomponeerd.
