(<Fr.),
I. v.,
1. romantische richting in de Europese letterkunde in het laatst der 18de en de eerste helft der 19de eeuw waarbij gevoel en verbeelding op de voorgrond treden; — vervolgens ook in toepassing op de overeenkomstige vormen in andere kunsten en op de hele stijl van die periode;
2. de romandichting of romanliteratuur, inz. de ridderpoëzie der M.-E.;
II. bn., romantisch; uit de tijd der romantiek: romantieke banden; — zelfst. de romantieken, de vertegenwoordigers of aanhangers der romantische richting.