Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Radioactief

betekenis & definitie

bn.,

1. (scheik., als eigenschap van sommige elementen) voortdurend en zonder uitwendige oorzaak energie uitstralend: radioactieve stoffen, elementen ;
2. door middel van radio-actieve stoffen werkend: radioactieve therapie, geneeskundige behandeling met radiumstralen.

< >