Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Plankton

betekenis & definitie

(<Gr.plagktos, drijvend; naam afkomstig van de Duitser v. Hensen omstr. 1889), o., g. mv., verzamelnaam voor in het zeewater zwevende, kleine (meest microscopische) plantaardige en dierlijke organismen zonder of met slechts geringe eigen beweging, die tot voedsel dienen voor hogere dieren: de walvissen voeden zich met plankton; de afzonderlijke planktonorganismen worden wel plankters genoemd; ook in zoete wateren (limnoplankton).

< >