Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Placet

betekenis & definitie

(Lat., het behaagt), o.,

1. verklaring van toestemming, inwilliging der landsregering; — recht van placet, recht van sommige vorsten om de pauselijke verordeningen of bisschoppelijke besluiten al dan niet te laten afkondigen;
2. (rechtst., w. g.) rolbriefje; opgave van een aanhandig te maken burgerlijke zaak, met verzoek dat het ’t gerecht behage (vandaar de naam) de zaak op de rol te plaatsen.

< >