Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Plaatsvervangend

betekenis & definitie

bn., iets of iem. vervangend of de plaats innemend van iets of iem. anders ; een plaatsvervangend kantonrechter ; plaatsvervangende leden der commissie-, — (aardr.) plaatsvervangende dieren en planten, dieren en planten die de plaats vervangen van .andere verwante soorten, welke in een bepaalde streek niet voorkomen.

< >