bn. bw., niet door een of ander afgebroken kunnende worden: onverstoorbare rust; met onverstoorbare kalmte; — (van pers.) door niets uit zijn evenwicht te brengen; — bw.: hij rookte onverstoorbaar door ; een onverstoorbaar goed humeur.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
