Ontwortelen

betekenis & definitie

(ontwortelde, heeft ontworteld), met wortel en al uit de grond rukken: een orkaan ontwortelde het geboomte; — (fig.) uitrukken, van zijn bron of voedingsbodem scheiden: deze liefde ligt zo diep, dat geen omstandigheden haar kunnen ontwortelen; — ook van pers.: in het vreemde land raakte hij geheel ontworteld.