Onteigenen

betekenis & definitie

(onteigende, heeft onteigend), de eigendom (van iets) aan iem. ontnemen; inz. in rechte, ten algemenen nutte, tegen schadeloosstelling bij rechterlijk vonnis te bepalen: deze huizen zijn door de Staat onteigend; — een persoon van de eigendom over iets ontzetten: door een tweede huwelijk zijn erfgenamen van een deel zijner goederen onteigenen.