Onrechtzinnig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st),

1. anders dan de ware leer vereist of toelaat; niet-orthodox: er warm toen veel lieden die op het stuk van godsdienst al heel onrechtzinnig dachten.
2. (Zuidn.) onoprecht, niet gemeend: een onrechtzinnige glimlach.