Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Onrechtmatig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), niet gegrond op, in strijd zijnde met recht en billijkheid: een onrechtmatige eis; onrechtmatige daad (art. 1401 B.W.), een handelen of nalaten dat inbreuk maakt op eens anders recht of in strijd is met de algemene rechtsplicht, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt; hij heeft zich dit goed onrechtmatig toegeëigend.

< >