bn. bw. (-er, -st),
1. wat in strijd is met de grondbegrippen van menselijkheid, barbaars, onmeedogend: onmenselijke wreedheden; dat is onmenselijk; — bw.: hij heeft zijn vrouw onmenselijk behandeld;
2. bw. van graad, buitengewoon: onmenselijk liegen; hij is onmenselijk vlug en sterk.
