Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Ongegrond

betekenis & definitie

bn.,

1. niet steunende op goede gronden, niet gerechtvaardigd: iem. ongegrond verdenken, wantrouwen ; die vrees is waarlijk niet ongegrond: de uitkomst zal bewijzen, hoe ongegrond zulke vermoedens zijn;
2. onbillijk: de beschuldiging komt me ongegrond voor.

< >