Onderkanselier

betekenis & definitie

m. (-s, -en), ambtenaar die onder de eerste kanselier staat en deze bij ontstentenis vervangt; in verschillende opvattingen van het woord, inz. als benaming van verschillende waardigheden in andere landen: de onderkanselier der Universiteit te Oxford; de kardinaal, die de kanselarij te Rome bestuurt, voert de titel van onderkanselier.