bn. bw.,
1. niet kunnende bestaan: onbestaanbare woorden; onbestaanbare getallen, imaginaire, b.v. 2. ; in ons land is tirannie onbestaanbaar;
2. in rechte niet kunnende gelden: hij heeft een testament gemaakt, waarbij hij al zijn kinderen onterfd en zijn gehele nalatenschap aan een vreemde vermaakt heeft; maar dat is onbestaanbaar;
3. onbestaanbaar met, niet kunnende samengaan met; strijdig met: is voorzichtigheid onbestaanbaar met moed?; onbestaanbaar met zichzelf zijn, met zichzelf in strijd zijn.