bn.,
1. waarop niet geschreven is, blank: onbeschreven papier; — een kinderzieltje is geen onbeschreven blad papier, door de opvoeding kan men de aard van een kind niet geheel veranderen;
2. niet in geschrift gesteld, niet opgeschreven: hoewel veel zijner beschikkingen onbeschreven zijn, zullen ze toch door de erfgenamen ten uitvoer gelegd worden; het onbeschreven recht;
3. iets onbeschreven laten, er geen beschrijving van geven; onbeschreven blijven.
