bn.,
1. (van goederen of rechten) niet betwist, in bezit genomen of opgevorderd kunnende worden: hij heeft onaantastbare rechten op dat goed;
2. niet (van nabij) vijandig bestookt kunnende worden, onbereikbaar voor een aanval: die vesting op de rotsen is bijna onaantastbaar; (fig.) die zaak moet door onaantastbare wetsbepalingen worden vastgesteld; (rechtst.) beslissingen van feitelijke aard zijn in cassatie onaantastbaar. daarop kan in cassatie niet worden teruggekomen.
