bn. bw. (-er, -st),
1. duldende, waarbij men iets onaangenaams verdraagt, geduldig: lijdelijke berusting;
2. passief, niet (zelf) handelend: een lijdelijke rol; iets lijdelijk moeten aanzien; — lijdelijk verzet, waarbij men niet actief optreedt, doch de bevelen zo slecht mogelijk uitvoert; — lijdelijk peil, de hoogte van het boezemwater, waarbij de polder nog vrij, alleen door openzetting der sluizen, kan lozen;
3. (bw.) zonder verzet of protest: iets lijdelijk gedogen; — zonder (zelf) te handelen, passief: lijdelijk toezien.
